- declamatia
- кір. дэкламацыя; дэклямацыядекламация
Беларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы.
Беларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы.
declamaţie — DECLAMÁŢIE, declamaţii, s.f. 1. Artă de a declama. 2. Vorbire cu ton şi cu gesturi exagerate, teatrale, emfatice. [var.: declamaţiúne s.f.] – Din fr. déclamation, lat. declamatio, onis. Trimis de dante, 14.07.2004. Sursa: DEX 98 DECLAMÁŢIE s. v … Dicționar Român
declamáţie — s. f. (sil. cla , ţi e), art. declamáţia (sil. ţi a), g. d. art. declamáţiei; pl. declamáţii, art. declamáţiile (sil. ţi i ) … Romanian orthography